Με ντόπιο χώμα και “λεπίδα”, με φυσικά χρωστικά υλικά από το βουνό, στιλβωμένα με βότσαλο, διακοσμημένα με τον πλοκό”, αγγεία εμπνευσμένα από την τοπική κρητική κεραμική, την αρχαία και τη νεότερη στο “Κεραμείον” του Γιώργη Δαλαμβέλα και της Μαρινίκης Μανιά στις Μαργαρίτες.

Ψημένα σε καμίνι με ξύλα, για να χρησιμοποιηθούν -όπως γινόταν πάντοτε- να γεμίσουν νερό, να κεράσουν κρασί, να αποθηκεύσουν τις ελιές, τους καρπούς, το μέλι…να γεμίσουν με αγαθά ή με άνθη. Να ομορφύνουν το χώρο με την αγνότητα του υλικού τους και την απλότητα της φόρμας τους.