Το 1996 επιστρέφει στις Μαργαρίτες και εγκαθιστά το εργαστήριό του, το “Κεραμείον”, σε ένα παλιό πέτρινο κτίριο, όπου εργάζεται χρησιμοποιώντας ντόπιους αργίλους, από τ΄Αόρι, περιοχή στους πρόποδες του Ψηλορείτη απ’ όπου έπαιρναν οι αγγειοπλάστες των Μαργαριτών το κατάλληλο χώμα για τα αγγεία τους. Οι αναζητήσεις και οι πειραματισμοί του εκτός από τα τοπικά χώματα συμπληρώνονται με το ψήσιμο των αγγείων του σε παραδοσιακό ξυλοκάμινο. Εμπνέεται από τους ντόπιους μάστορες και δασκάλους του και είναι ανοιχτός στην παλιά και την καινούργια γνώση.

Το 1997 παρακολουθεί πρόγραμμα συντήρησης πέτρας στο Orvieto της Ιταλίας και δούλεψε κοντά σε ντόπιους αγγειοπλάστες .Την ίδια χρονιά μαζί με τη σύντροφό του, συντηρήτρια αρχαιοτήτων Μαρινίκη Μανιά, καθιστούν το “Κεραμείον” χώρο συνάντησης όσων αγαπούν την Κεραμική Τέχνη και ενδιαφέρονται να γνωρίσουν τις ιδιαιτερότητες της Μαργαριτσανής Αγγειοπλαστικής και τις χρήσης των αγγείων.

Η Μαρινίκη Μανιά γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1972 και σπούδασε Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας με ειδίκευση στην αποκατάσταση κεραμικών.
Έκανε την πρακτική της στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών ‘ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ’ και στο αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου. Απο το 1997 εώς το 2003 εργάστηκε στο αρχαιολογικό μουσείο Ρεθύμνου. Συνεργάστηκε με το πανεπιστήμιο Κρήτης για το αρχαιολογικό υλικό της ανασκαφής του Βρύσινα και της αρχαία Ελέυθερνας.